رادیو راه: فصل دوم، قسمت پنجم: روزمُردگی

hhjskpdj

5 months ago

thanks

Mike S

11 months ago

دکتر شکوری زندگی خیلی ها رو بهتر می کنید با کاراتون ‌ . مرسی که هستید ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

cfniiits

1 years ago

سلام من بادرسها شما زندگى مى كنم حالم خوب مى كنه ارزوى بهترين ها روبراى شما و هم كاران شما

Afghandokht

1 years ago

متشکرم،عالی بود

salehi

2 years ago

بسيار عالي بود، ممنونم

Dream

2 years ago

عالیییی

awysnwkf

2 years ago

عالی

sarahkarimi1981

3 years ago

از آشنایی زدایی و بحث های پدیدارشناسی گفتید. دقیقا شعار مکتب پدیدارشناسی، حرکت بر علیه نابینایی در برابر پدیده ها رو با زبانی شیرین توضیح دادید. قدرت و جاذبه ی کلامتون ستودنی هست. ارادت

sarahkarimi1981

3 years ago

بعد از این کامنت باااااید بگم بسیار محترم و خوش احساس و آگاه و درد آشنا هستید و من از شنیدن صحبت های شما بسیار لذت میبرم. ممنون

sarahkarimi1981

3 years ago

ملال موضوع بحث هایدگر نیست، بی حالی رو هایدگر کلا بدترین حال می دونه، آنچه شما ملال می نامید و تاویل می کنید به نظرم به کلمه ای غیر از ملال نیاز داره‌. انسان بعد از مرگ آگاهی و احوالاتی چون غم، هراس و...مواجه می شه، گشوده میشه به ساحت هستی. او انسان رسیده به این مرگ آگاهی با وجودی «اینجا/آنجا» رو دازاین می نامه. لحظه ی دیدار در شرایط گشودگی برای دازاین می تونه اتفاق بیفته که زمان اونجا «حال» مطلق آگاهانه هست (نه با غفلت). اونجاست که انسان «لیشتونگ» یا نورگیر هستی هست...* کتاب وجود و زمان